fobi/o ^PVEF

1.

Kronika malsano karakterizata per neracia timo: akvofobio; li diskrete ne rekte mencias la flugofobion de Lapenna [1]. agorafobio, klostrofobio, hidrofobio

2.

Publika esprimo de malŝato, malamo al iu homgrupo aŭ movado: oni eĉ lanĉis hontindan gejofobian kampanjon kontraŭ oficisto de UEA (vd homofobio) [2]; Agnoskas min nur kun fobio // Obtuz-aŭdace la prolet', // Mi vivas nur per stipendio // Parcimonia de poet' [3]; kontraŭ-manifestacioj denuncantaj islamofobion, grupigis plurajn centojn da personoj [4]. bifobio, transfobio, rasismo

Malŝato de fremdaj influoj, fremdaĵoj, fremduloj en la hejma medio: en la tempo de Zamenhof la lingvoinstruado ĝenerale estis tiel mizera ke estis tute prudente kredi ke lerni paroli fremdan lingvon tute ne eblas; en tia medio kompreneble fremdofobio kaj naciismo prosperis [5]. ksenofobio

(figure)

La strebo ĉiel eviti uzadon de la litero kaj parolsono „ĥ“ (ĥo) en Esperanto, anstataŭigante ĝin per aliaj litero kaj sono (plej ofte per „k“, kiel en „meĥaniko“→„mekaniko“; aŭ elektante alian fonton, kiel en „ĥoro“→„koruso“): sed ilia (de la PIV-aŭtoroj) ĥo-fobio ne permesas, ke ĥilo restu „ĥilo“ [6]; mi konsentas kun vi, ke oficialigo de la k-formoj, kiam estas fundamentaj ĥ-radikoj, estas nenio alia ol ĥo-fobio [7]; se plu daŭros „Ĥ-fobio“ ĉe esperantistoj, ili devos trovi iun sisteman solvon aplikeblan unuece por la tuta nomenklatura sistemo [8]. ĥ