bufon/o PIV1
bufono
- Tia amuzisto, kiaj oficis en kortegoj, gajigante princojn per ŝercoj, ironio kaj sensencaĵoj: kiam vi ... prezentas aferojn komplete fremdajn al la veraj principoj, vi montriĝas bufono de bufonoj [1]. spritulo
1.
Bertilo Wennergren: Re: Ĝavo kaj Japanio, soc.culture.esperanto, 1998-04-29
- beloruse:
- блазан, блазен
- ĉeĥe:
- august, královský šašek
- ĉine:
- 傻子 [shǎzi]
- france:
- bouffon
- germane:
- Spaßmacher, Hofnarr
- hebree:
- לֵיצָן
- hungare:
- udvari bolond
- katalune:
- bufó
- pole:
- błazen
- ruse:
- шут
- slovake:
- kráľovský šašo
- ukraine:
- блазень
bufoni
(ntr)
- Agi kiel bufono, ridigi homojn per absurdaĵoj kaj neatenditaj ŝercoj.
- beloruse:
- блазнаваць
- france:
- faire le bouffon
- hungare:
- bohóckodik
- katalune:
- bufonejar
- pole:
- błaznować
- ruse:
- шутействовать, паясничать
bufonaĵo
2.
B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, dua libro, ĉapitro 30a
- beloruse:
- блазнаваньне, блазьнерства, буфанада
- france:
- bouffonnerie
- hungare:
- bohóckodás
- katalune:
- bufonada
- pole:
- błazeństwo, błazenada
- ruse:
- шутовство, буффонада