bagaĝ/o PIV2
bagaĝo
Kofroj,
valizoj,
pakoj,
sakoj ktp kiujn oni portas kun si ĉe vojaĝo
aŭ kiujn oni ekspedas per publika transportilo:
iu iris eksenti la pezon de la bagaĝo, kiun oni metis apud
la pordo
[1];
la pasaĝero uzas memservan budon por printi la bagaĝetikedojn kaj poste
transdonas la bagaĝon al fluglinia akceptisto
[2].
pakaĵo2,
ŝarĝo1
1.
Valdemar Langlet: Vojaĝimpresoj, du blinduloj, sceno el la lando de Donaj kozakoj
2. Monato, Ivo Schenkel: Fluge tra la flughaveno
2. Monato, Ivo Schenkel: Fluge tra la flughaveno
- angle:
- baggage
- beloruse:
- багаж
- bulgare:
- багаж
- ĉine:
- 旅行带 [lǚxíngdài], 行李 [xínglǐ], 皮箱 [píxiāng], 行囊 [xíngnáng], 行装 [xíngzhuāng]
- france:
- bagage
- germane:
- Gepäck
- hebree:
- מטען
- hispane:
- equipaje
- hungare:
- poggyász
- indonezie:
- bagasi
- itale:
- bagaglio
- japane:
- 手荷物 [てにもつ]
- katalune:
- bagatge, equipatge, fardatge
- nederlande:
- bagage
- pole:
- bagaż
- ruse:
- багаж
- svede:
- bagage
- turke:
- valiz, bağaj
- ukraine:
- баґаж