zen/o EncJap
zeno
- Ĉindevena, ekde 1192 japana, budaisma skolo favoranta personan, intuan sperton pli ol tradicion kaj raciemon, konata ankaŭ pro sobrisma influo al japanaj artoj: dum la festivalo eblas viziti Zen-ĝardenon aŭ ĉeesti kurseton pri bonsajo-arbetoj [1]; en usona zen-centro instruisto estis invitita por doni kurson [2]; de la ĉina sektofondinto K’uoan aperis la zen-a verko La Dek Bildoj de Bovpaŝtado [3].
1.
Monato, Garvan Makaj: Monda kulturo apud la maro, 2010
2. Monato, Christian Declerck: Spirituala materialismo, 2009
3. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Dua Parto
2. Monato, Christian Declerck: Spirituala materialismo, 2009
3. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Dua Parto
- angle:
- Zen
- beloruse:
- дзэн, дзэн-будызм
- bulgare:
- зен
- ĉeĥe:
- zen, zenový buddhismus
- ĉine:
- 禅, tr. 禪 [chán]
- france:
- zen (subst.)
- germane:
- Zen
- hispane:
- zen
- hungare:
- zen
- itale:
- zen (filosofia/dottrina)
- japane:
- 禅 [ぜん]
- katalune:
- zen
- pole:
- zen
- portugale:
- zen, zen-budismo
- ruse:
- дзен, дзен-буддизм
- slovake:
- zen, zenový budhizmus
- ukraine:
- дзен
zenismo
- Praktikado de la zena vojo de budaismo: Daitoo-Kokuŝi (1282-1337), japana fama bonzo de zenismo kaj fondinto de Daitoku-templo [4].
4.
T. Nakamura: Enciklopedieto japana, artikolo
„ĉanojo“, p.
35-36a
- beloruse:
- дзэн-будызм
- france:
- zen (subst.)
- germane:
- Zazen
- hungare:
- zen buddhizmus
- itale:
- zen (pratica religiosa)
- japane:
- 禅宗 [ぜんしゅう]
- katalune:
- pràctica zen
- pole:
- zen medytacja
- portugale:
- zen, zen-budismo
- ruse:
- дзен-буддизм
- slovake:
- zen