vanu/i NeoGlo

vanui

(malofte) (poezie)
Malaperi 1: lastaj steloj de l’ ĉiel’ vanuas [1]; la hieraŭaj emocioj vanuis [2].
1. Igorj Guberman, trad. Valentin Melnikov: Mi vivas pie..., Cerbe kaj Kore, 1999-12
2. Ivan Turgenev, trad. A. Korĵenkov: La unua amo, Jekaterinburg: Sezonoj, 1993
angle:
vanish
beloruse:
зьнікаць
ĉeĥe:
mizet, zmizet, ztratit se
ĉine:
涣然冰释 [huànránbīngshì], 渙然冰釋 [huànránbīngshì], 消逝 [xiāoshì], 寂滅 [jìmiè], 寂灭 [jìmiè], 消失 [xiāoshī]
france:
s'estomper (disparaitre), s'évanouir (disparaitre)
germane:
verblassen, (ver)schwinden, sich verflüchtigen, verfliegen
hungare:
elhal (átv), eltűnik (átv)
katalune:
esvair-se
pole:
znikać (poet.)
portugale:
desvanecer, esvanecer
slovake:
miznúť, stratiť sa
ukraine:
щезати, зникати, пропадати

administraj notoj