^*vanil/o

^*vanilo

1.: Genro el familio orkidacoj (Vanilla). La grajnujon de kelkaj specioj, ekz. de Vanilla planifolia oni uzas kiel parfumigan spicaĵon.
2.: La spicaĵo gajnita el la vanila grajnujo aŭ samodora ĥemie produktita aromo: ŝi estis laca de la bala muziko kaj vanila glaciaĵo ^FK; kion mi komprenis (kaj nederlande komprenas) sub „pudingo”, nepre en Esperanto estas „vanila flaŭno” [1]; vanila aromo [2].

1. Monato, Petro De Smet': Sidante en pudingo, mi alvokas miajn savantojn!
2. Monato, Walter Klag: Bombo-bankroto

angle:: vanilla
beloruse:: ваніль
bretone:: vanilha
ĉeĥe:: vanilka (koření)
ĉine:: 香子兰 [xiāngzǐlán], 香子蘭 [xiāngzǐlán], 香草兰 [xiāngcǎolán], 香草蘭 [xiāngcǎolán]
france:: vanille
germane:: Vanille
greke:: βανίλια
hebree:: שנף, וניל
hispane:: vainilla
hungare:: vanília
indonezie:: vanili
japane:: バニラ, バニラエキス
katalune:: vainilla
latinece:: 1. Vanilla 1. Vanilla planifolia
nederlande:: vanille
perse:: وانیل
pole:: wanilia
portugale:: baunilha
ruse:: ваниль
slovake:: vanilovník
turke:: vanilya
ukraine:: ваніль