^*17tragedi/o ^JED

1.

Teatraĵo, kun malĝoja fino, prezentanta altrangajn homojn, kies malfeliĉoj veku kompaton en spektantoj: la tragedioj de Sofoklo; Hamleto, tragedio en kvin aktoj ^Ifigenio ; la plej bonaj aktoroj en la mondo, por tragedioj, komedioj, historioj, pastoraloj, pastoralaj komedioj, historio-pastoraloj, tragedio-historioj, tragedio-komedio-historio-pastoraloj, por dramoj sendividaj kaj por poemoj senfinaj ^Hamlet ; gaja kaj ĝojiga historio, komencita per edziĝfesto, subite tragediiĝas: forpasas amata senkulpa filo de la protagonisto [1]; post la verkado de „La tragedio de kokino“ la aŭtoro reiris al Rusio, kiu ŝanĝiĝis al Sovetio dum lia restado en fremdaj landoj[2].

2.

(figure) Tragika sorto, situacio, okazaĵo: la terura tragedio de la mondmilito; jen la vera kaŭzo de hodiaŭa milito sanguma kaj de ekstrema tragedio de la albanoj de Kosovo [3]; la sinteno de la internacia komunumo al la bosnia tragedio renversis ĉiujn niajn akceptitajn ideojn pri la mondo, pri Eŭropo kaj niaj najbaroj [4]; personaj tragedioj: sinmortigoj, disŝiritaj familioj, perdo de talentoj [5]. katastrofo, plago

1.

Rilata al tragedio: Eŭripido (eble 486 a.K. - 406 a.K.) estis helena tragedia poeto, post Esĥilo kaj Sofo [6].

2.

(figure) Tragika: tragedia morto; mi neniam supozus, ke la momentoj, kiujn vi pasigis sub mia nomo, tiel tragedie finiĝos ^IK ; tiaj sopiroj, kiuj kaŝitaj, forpremitaj al la fundo de la brusto, tamen ĉiam releviĝas, enverŝante en la orelon de virino-patrino la simplan, teran, trivialan, sed tamen tragedian, minacan, trudiĝeman, ŝirantan krion: panon! laborakiron! ^Marta ; la tragedia periodo de amasa ekzilado de ĉeĉenoj fare de Stalin [7].

Verkisto de tragedioj: Sofoklo [estas] inter Esĥilo kaj Eŭripido […] unu el tri klasikaj tragediistoj [8]; ŝipoj, sur kiuj tamen, laŭ la tragediisto, sin riskis nur kuraĝaj aŭdacaj viroj [9].