torpor/o PIV1
torporo
(malofte)
- 1.
Ĉe malgrandaj mamuloj kaj birdoj, stato karaterizita de draste reduktita
metabolo kaj senaktiveco, kutime reage al ekstremaj medikondiĉoj kiel malvarmo.
- 2.
- (figure)
Korpa kaj anima malvigleco, sensenteco:
la furiozo torporis en li kaj li blasfemis dum la tuta tago
[1];
ŝi sentorporiĝis
[2].
rigidiĝi,
ŝtoniĝi2,
letargio2,
somnolo,
stuporo
- angle:
- 1. torpor
- beloruse:
- 1. анабіёз 2. аняменьне, здранцьвеньне
- ĉeĥe:
- chabost, netečnost, ochablost, torpor, tupost
- ĉine:
- 2. 冻僵 [dòngjiāng], 凍殭 [dòngjiāng]
- france:
- torpeur
- germane:
- 1. Torporo, Kälteschlaf, Verklammern 2. Erstarrung
- pole:
- odrętwienie, osłupienie
- slovake:
- ochabnutosť, tuposť
- ukraine:
- торпор, заціпеніння, глибоке пригнічення свідомості.