*torĉ/o
*torĉo
- Malnova kruda lumigilo konsistanta el tordita ŝnuro aŭ ligna bastono ŝmirita per rezino, vakso aŭ peĉo: torĉa procesioZ ; (figure) lia batalilo estas la torĉo de l' vero, kiu kun la tempo nepre vekos la homaron dormantan; (figure) tiuj fervoruloj tenas la torĉon (daŭrigas la propagandon) de niaj ideoj; (figure) preni en la manon la torĉon (gvidi la propagandon) de la liberiga ideo.
- angle:
- torch
- beloruse:
- паходня, факел, сьветач
- france:
- torche
- germane:
- Fackel
- hispane:
- antorcha
- hungare:
- fáklya
- japane:
- たいまつ, トーチ, 光明 [こうみょう]
- katalune:
- torxa
- nederlande:
- toorts, fakkel
- pole:
- pochodnia
- portugale:
- tocha, facho, archote
- ruse:
- факел
- ukraine:
- смолоскип, факел, світоч
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.