2tog/o JED
togo
- Ceremonia vira robo de la antikvaj Romianoj, konsistanta el vasta lana tuko, kiun oni drapire volvis ĉirkaŭ la korpo, lasante libera la dekstran brakon: li havis blankan togon, sur la kapo ruĝe-blankan kufon kun ora serpento, en la mano longan bastonon [1]; eliris homo, nealta, kun griza barbo, vestita per ore brodita togo kaj kun ora ringo sur la kapo [2].
1.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XXV
2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XXV
- angle:
- toga
- beloruse:
- тога
- bulgare:
- тога
- ĉeĥe:
- tóga, říza
- france:
- toge
- germane:
- Toga
- hispane:
- toga
- hungare:
- tóga
- japane:
- トーガ
- katalune:
- toga
- nederlande:
- toga
- pole:
- toga
- portugale:
- toga
- ruse:
- тога
- slovake:
- tóga
- tibete:
- བཟན་
- ukraine:
- тоґа