ŝraman/o NePiv
ŝramano
Asketo vivanta
senhejme laŭ hindua tradicio:
tiu, kiu subpremas aliulon, ne estas ŝramano
[1];
du ŝramanoj, Maŭdgaljajano kaj Purna alvenis ĉi tien tra la
aero kaj predikis la Darmon al via patro
[2].
bikŝuo,
bonzo
1.
trad. T. T. Anuruddha: La Vojo al Nirvano aŭ la Dhammapado, Bồ-Tát-Csoma-Instituto por Budhologio, 1973
2. trad. Asano Sanĉi: Amitajur Djana Sutro, enkonduko, La Japana Budhano, 1993-04, numero 264a
2. trad. Asano Sanĉi: Amitajur Djana Sutro, enkonduko, La Japana Budhano, 1993-04, numero 264a
- angle:
- shramana
- beloruse:
- шраман
- france:
- shramana
- germane:
- Samana (Mönch)
- japane:
- 沙門 [しゃもん]
- pole:
- śraman, saman