*ŝal/o
*ŝalo
Vasta lana aŭ silka tuko, per kiu oni kovras la ŝultrojn:
ŝi nur ekmovis la manojn sub flava ŝalo, kovranta
preskaŭ tutan
ŝian malgrasan korpon
[1].
mantilo,
plejdo,
skarpo
1.
I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, ĉapitro 16a, p. 87a
- angle:
- shawl
- beloruse:
- шаль, шалік, хуста
- bulgare:
- шал
- ĉine:
- 披肩 [pījiān], 披巾 [pījīn]
- france:
- châle
- germane:
- Schal
- greke:
- σάλι
- hispane:
- chal
- hungare:
- vállkendő
- itale:
- scialle
- japane:
- ショール, 肩掛け [かたかけ]
- katalune:
- xal
- nederlande:
- sjaal
- pole:
- szal
- portugale:
- xale, xaile
- ruse:
- шаль
- svede:
- schal
- tibete:
- ཁ་བཏགས་