2stoik/a PV
stoika
- 1.
- Apartenanta al la stoikisma doktrino.
- 2. ↝
-
Spertanta doloron kaj malfeliĉon kun trankvila senemociemo,
firmanimeco, sinregeco:
li gratis la nukon stoike observante la damaĝon
[1].
flegma
1.
Poul Thorsen: Stokita vino. - Edistudio, 1995, Very
well,
Hortensia
- angle:
- stoic
- beloruse:
- стаічны
- france:
- stoïque
- germane:
- 1. stoisch 2. stoisch, gleichmütig, gelassen, unerschütterlich
- hungare:
- 1. sztoikus 2. sztoikus, egykedvű, rendíthetetlen
- katalune:
- estoic (adj.)
- nederlande:
- 2. stoïcijns
- perse:
- 1. رواقی 2. بردبار، شکیبا
- pole:
- 1. stoicki 2. stoicki
- ruse:
- стоический
stoikismo 
Antikva greka doktrino filozofia interalie celanta feliĉon per
memrego kaj indiferento kontraŭ eksteraj okazaĵoj:
stoikismo estas doktrino de la skolo de Zenono fondita en Ateno
ĉ. 308 a.K.
[2].
2.
E. dos Santos Lima: Feliĉo:
Vojo al Esperantujo, KKE Prelegoj, 2005-07
- angle:
- stoicism
- ĉeĥe:
- stoicismus
- france:
- stoïcisme
- germane:
- Stoa
- katalune:
- estoïcisme
- perse:
- رواقیگری
- pole:
- sticyzm
- slovake:
- stoicizmus