*stan/o

*stano (Sn)

KEM
Ĥemia elemento kun atomnumero 50, atompezo 118,69; griza, facile fandebla posttransira metalo: telero, kruĉo, kulero el stano; stana soldato (kiel infana ludilo) [1].
angle:
tin
beloruse:
волава
bretone:
staen
bulgare:
калай
ĉeĥe:
Sn, cín, stanum
ĉine:
[xī], 锡 [xī]
france:
étain
germane:
Zinn
hispane:
estaño
hungare:
ón
indonezie:
timah
itale:
stagno
japane:
スズ
katalune:
estany, júpiter (metal)
latinece:
Stannum
nederlande:
tin
perse:
قلع
pole:
cyna
portugale:
estanho
ruse:
олово
slovake:
Sn, cín
svede:
tenn
ukraine:
станум (хімічний елемент), олово (проста речовина)

*staniZ [2]

(tr)
Tegi per maldika tavolo el stano: stanita kaserolo.
angle:
tin, tin-plate
beloruse:
лудзіць
bretone:
staenañ
bulgare:
калайдисвам
ĉeĥe:
cínovat, působit cínem
france:
étamer
germane:
verzinnen
hispane:
estañar
hungare:
ónoz
japane:
スズメッキする
katalune:
estanyar
perse:
قلع گرفتن
pole:
cynować
ruse:
лудить
slovake:
cínovať, pocínovať
svede:
förtenna
ukraine:
лудити, покривати оловом

stanisto

Metiisto kiu faras aĵojn el stano. Mi reiris al la stanisto, kaj li denove faris por mi kruron el stano. [3]
angle:
tinsmith
beloruse:
лудзільшчык
france:
étameur
pole:
blacharz
ukraine:
лудильник

administraj notoj

~i: Mankas verkindiko en fonto.
~isto: Mankas dua fontindiko.