staj/o PIV1
stajo
- Ŝnurego, subtenanta mastojn flanke, antaŭe aŭ malantaŭe, kaj fiksata al ŝiprandoj; vanto: li staris tenante sin per la stajoj, parolis al si mem kaj ĝemis laŭte kiam ajn la ŝipo marteladis sur la rokon [1].
1.
R. L. Stevenson, trad. A. Goodheir: Forkaptita, 1976
- angle:
- stay, guy
- beloruse:
- расьцяжка (паміж шчогламі), ванта
- ĉeĥe:
- napínací lano stožáru, výztužné lano
- ĉine:
- 安全索 [ānquánsuǒ]
- france:
- hauban
- germane:
- Stag, Halteseil, Abspannseil, Wanten
- hispane:
- tirante
- japane:
- 支索 [しさく], ステー
- pole:
- sztag
- portugale:
- estai, tirante
- ruse:
- растяжка, расчалка, ванта, штаг
- slovake:
- napínacie lano, výstužné lano
- ukraine:
- опора, розпірка, відтяжка, скріпа, люнет, брас, ванта, розчалка, підпора