*spik/o
*spiko
- Infloresko, kie la floroj sidas rekte ĉe la akso: spiko de greno, plantago; kunmetita spiko (ĉe meza akso sidas spiketoj, ekz. ĉe tritiko, sekalo, hordeo); spiko malplena plej alte sin tenas (plej nekapablaj kaj nekompetentaj homoj estas plej fieraj. barelo) PrV .
- angle:
- ear (of corn, etc), spike (of corn, etc)
- beloruse:
- колас
- ĉeĥe:
- klas
- ĉine:
- 穗 [suì]
- france:
- épi
- germane:
- Ähre kunmetita ~o: zusammengesetzte Ähre, Scheinähre.
- hungare:
- kalász, füzér (virágzat)
- japane:
- 穂 [ほ], 穂状花序 [すいじょうかじょ]
- nederlande:
- aar
- pole:
- kłos
- ruse:
- колос
- slovake:
- klas
- turke:
- başak
- ukraine:
- колосся
spikumi
(tr)
- beloruse:
- падбіраць (рэшткі пасьля жніва)
- ĉeĥe:
- paběrkovat, sbírat klasy
- hungare:
- böngészik, tallózik
- japane:
- 落穂を拾う [おちぼをひろう]
- nederlande:
- lezen (v.aren)
- pole:
- zbierać, zebrać pokłosie po żeńcach
- ruse:
- подбирать колоски
- slovake:
- paberkovať (na strnisku)
- ukraine:
- збирати колоски