skit/o PIV1

skito

HIS Ano de popolo vivinta en la stepo de Skitujo, proksimume inter la 10a kaj la 1a jarcentoj a. K., parte migre, parte fikshejme, parolinta hindeŭropan lingvon: la Skitoj ne tro ŝatas paroladonZ ; la skitoj, tiel kruelaj, kiel haŭtoblankaj [1].
angle:
Scythian
beloruse:
скіф
ĉine:
[Xūn]
france:
Scythe (subst.)
germane:
Scythe
hungare:
szkíta
japane:
スキタイ人 [スキタイじん]
katalune:
escita (subst.)
pole:
Scyt
ruse:
скиф
ukraine:
скіф

skita

Rilata al skitoj.
angle:
Scythian
beloruse:
скіфскі
ĉeĥe:
skythský
france:
scythe (adj.)
germane:
scythisch
hispane:
escita
hungare:
szkíta, szittya
katalune:
escita (adj.)
pole:
scytyjski
ruse:
скифский
slovake:
skýtsky
ukraine:
скіфський

Skitujo

GEOGHIS La lando loĝata siatempe de la skitoj, norde de la Nigra Maro, precipe en nunaj Ukrainujo kaj okcidenta Rusujo. SIN:Skitio
angle:
Scythia
beloruse:
Скіфія
france:
Scythie
germane:
Scythien
hungare:
Szkítia, Szittyaföld
katalune:
Escítia
pole:
Scytia
ruse:
Скифия

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
S~ujo: Mankas dua fontindiko.
S~ujo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.