sebum/o PIV1
sebumo
Grasa sekreciaĵo de haŭto,
kiu konservas la flekseblecon de haŭto kaj haroj:
la elbuŝiĝo de la sebumoglando estas ŝtopita,
pro kio la sebumo amasiĝas
[1].
sebo,
cerumeno,
smegmo
Rim.:
Oni povas konsideri la vorton kiel derivaĵon de „sebo“ kun la esperanta sufikso
„-um“: „seb·um·o“ aŭ transprenita de la latina „sebum“, franca
„sébum“ laŭ la 15a regulo de la esperanta gramatiko.
[Wolfram Diestel]
1.
trad. Paŭlin':
Adoleskantinaj demandoj, 1999
- angle:
- sebum
- beloruse:
- сала (выдзяленьне скуры)
- ĉeĥe:
- kožní maz
- france:
- sébum
- germane:
- Talg (Hautsekret)
- japane:
- 皮脂 [ひし]
- latinece:
- sebum
- pole:
- łój
- slovake:
- kožný maz
- ukraine:
- лій, виділення сальних залоз