roku/o PIV1

rokuo

Flavruĝa kolorilo el la semoj de bikso, per kiu indianoj ŝmiras la haŭton, kaj per kiu nutraĵindustrio kolorigas bombonojn kaj aliajn: ili […] ali-vestis ŝin per koloraj ĉifonoj, ŝmiris ŝian vizaĝon per fulgo kaj rokuo [1].
1. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
angle:
bixin
beloruse:
арлеан (фарбавальнік)
ĉeĥe:
bixin, roucou
france:
rocou
germane:
Norbixin
itale:
oriana
slovake:
orleán
ukraine:
барвник із плодів бікси

administraj notoj