rankor/o PIV1
rankoro
(poezie)
-
Daŭra postsento kontraŭ iu pro ne kompensita ofendo;
nepardonemo:
la rankoro […] instigos lin al mallojaleco, al ruzeco, al malnobleco
[1];
ĉe li neniam restis rankoro, sed nur zorgemo
[2];
[ili] sentis rankoron kontraŭ homoj pretaj akcepti salajrojn, kiujn
ili konsideras neindaj
[3].
postkolero
amara2,
maldolĉa2
1.
Diversaj aŭtoroj: Kontakto 2011-2019, Blogo de diskutanto
2. Monato, de Shi Chengtai, 95/06
3. Monato, Garbhan MacAoidh: Enmigrado anta kaj inta, 2006
2. Monato, de Shi Chengtai, 95/06
3. Monato, Garbhan MacAoidh: Enmigrado anta kaj inta, 2006
- angle:
- resentment
- ĉeĥe:
- mstivá posedlost, pomstychtivost, zášť
- france:
- rancœur, rancune, ressentiment
- germane:
- Groll, Hass, Verbitterung
- hungare:
- neheztelés, sérelem
- nederlande:
- wrok, rancune
- portugale:
- rancor, mágoa, ressentimento
- ruse:
- горечь (от обиды), злопамятность, злоба
- slovake:
- pomstychtivosť, posadnutosť pomstou
- ukraine:
- поет. злопам’ятність, злопам’ятство, злопам’ятливість, образа, скривдженість
rankori
(poezie)
- Amare postsenti pro ofendo: aliaj, malgrandanimaj, ĉiam rankoris kontraŭ la knabinoj [4].
4.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 58a, p. 279a
- ĉeĥe:
- prahnout po pomstě
- france:
- en vouloir à, éprouver du ressentiment
- germane:
- (jmd.) grollen
- hungare:
- neheztel
- nederlande:
- wrok voelen, rancune voelen
- ruse:
- помнить обиду
- slovake:
- prahnúť po pomste