^*raben/o

^*rabeno

1.: Ĝis la mezepoko honortitolo por aparta instruiteco pri la Torao: Jesuo sin turnis, kaj vidis ilin sekvantajn, kaj diris al ili: kion vi serĉas? kaj ili diris al li: Rabeno (tio estas, Majstro), kie vi loĝas? [1].
2.: Funkciulo de la juda religio: al rabenoj la aŭtoro ŝajnis tro liberkredema ^VivZam; ĉefrabeno de la roma sinagogo [2]; la influa rabeno Ovadia Josef en siaj predikoj citas Talmudon, laŭ kiu dio bedaŭras la kreon de la islamidoj, la „arabaj serpentoj“ [3].

1. La Nova Testamento, Johano 1:38
2. Monato, Armando Zecchin: Ĉu vere okazis sang-oferaj paskoj?
3. Gilbert Ledon: Muroj dumiljaraj solidas, Monato, 2000/11, p. 5