o ^PV

proleto, proletario

: (en la antikva Romo kaj en marksismo) Homo, senposeda, sed ne sklavo, kies nurajn vivrimedojn li ricevas per vendo de sia laborforto, ĉu korpa, ĉu spirita: proletoj el ĉiuj landoj, unuiĝu; multaj el la intelektuloj estas same proletoj, kiel la manlaboristoj; la tradici' min ne aprezas, agnoskas min nur kun fobio obtuz-aŭdace la prolet' [1]; laŭ proletaj soci-klasaj konceptoj, la krimuloj estis socie pli proksimaj kaj preferataj ol la inteligentaj „kontraŭ-revoluciuloj” [2]; la respondeculoj rigide […] defendas instruan strukturon enkondukitan antaŭ 200 jaroj por certigi, ke sociaj klasoj restu apartaj, tiel ke nobelaj, riĉulaj kaj altrangulaj idoj ne kontaktu proletajn infanojn [3]. laboristo

1. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko
2. Monato, Alexander Gofen: Brave, prezidanto Putin!
3. Monato, Jomo Ipfelkofer: Kuraĝu malobei!

: La tuta klaso de proletoj: la proletar' premata abomene / de l' burĝoj riĉaj [4]; la lingvo havos brilantan pozicion, kiel ligilo de la tutmonda proletariaro [5].

4. Monato, Carlo Minnaja: Ĉe l' koro de Eŭropo ...
5. Ivan G. Ŝirjaev: Sen titolo, ĉapitro 17a