polimer/o ^PVEF

polimero

1.: Granda molekulo kunmetita el ofte samspecaj molekuloj (monomeroj) en formo de ĉeno aŭ branĉiĝo: mesaĝista RNA estas polimero, ĉeno el nukleotidoj [1]; por malhelpi metalkorodon, oni uzas kromato-pigmenton, ŝajnas bona ideo kombini tion kun memriparaj ecoj de polimeroj [2]; ni vizitis firmaon, kiu produktas polimerajn pavimŝtonojn [3]; la botoj de atletoj […] estas kudritaj el polimeraj materialoj, kiuj elaste tegas la muskolojn kaj intensigas ilian laboron [4].
2.: Substanco, konsistanta el tiaj molekuloj.

1. Steĉjo Norvell: Riboj, Monato, 2000/11, p. 16-17
2. Monato, Ivo Durwael: Memsanigaj materialoj?, 2011
3. La Ondo de Esperanto, Osmo Buller: Ekologio kaj folkloro
4. Diversaj aŭtoroj: Kontakto 2011-2019, Olga Ŝilajeva: Olimpikoj: kolektiĝas pacaj batalantoj