2poliglot/o JED
poligloto
Plurlingvulo:
oni povas esti poligloto, ne estante lingvisto;
Immanuel Velikovski, rus- kaj jud-devena usona psikiatro, poligloto, ekzegezisto
[1];
poliglotoj estas la pastoroj, ĉu ne
[2]?
1.
Manuel Halvelik: Kaj la suno haltis ..., Monato, 1993/11, p. 23
2. Monato, Gbeglo Koffi: Ventreligio, dua r aldoniĝu, 2010
2. Monato, Gbeglo Koffi: Ventreligio, dua r aldoniĝu, 2010
- angle:
- polyglot
- beloruse:
- паліглот
- ĉeĥe:
- polyglot
- france:
- polyglotte (subst.)
- germane:
- Polyglot, Sprachgenie
- hispane:
- políglota
- katalune:
- políglota
- nederlande:
- polyglot
- pole:
- poliglota
- portugale:
- poliglota
- rumane:
- poligloție
- ruse:
- полиглот
- slovake:
- polyglot
poligloteco, poligloto LR (arkaismo)
- Plurlingveco: la nombro de la radikoj devas esti tre malgranda, kaj ĉio alia devas esti kreata laŭ la leĝoj de la lingvo (ne prenata simple el la ekzistantaj lingvoj por plaĉi al la poliglotuloj) [3]; kiel ekzemplon de mirinda poligloteco la aŭtoro mencias, inter aliaj, la italon Giuseppe Gasparo Mezzofanti (1774-1849), siatempe konata kiel „la plej poliglota poligloto”, kiu, laŭ diversaj taksoj, parolis de 70 ĝis 100 lingvojn [4].
3.
L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Vortaroj
4. Monato, Reinaldo Marcelo Ferreira: Interlingvistiko por ĉiuj, 2007
4. Monato, Reinaldo Marcelo Ferreira: Interlingvistiko por ĉiuj, 2007
- beloruse:
- шматмоўнасьць (паліглота)
- ĉine:
- 多語言 [duōyǔyán], 多语言 [duōyǔyán], 多元語言 [duōyuányǔyán], 多元语言 [duōyuányǔyán], 多語言 [duōyǔyán], 多语言 [duōyǔyán]
- germane:
- Mehrsprachigkeit, Vielsprachigkeit
- japane:
- ポリグロット, 博言家 [はくげんか]
- pole:
- wielojęzyczność
- rumane:
- multilingvism
- ukraine:
- поліглот