pinakl/o SPV
pinaklo
Pintaĵo staranta sur tegmento, arkaĵo aŭ apogaĵo,
stabilige aŭ orname:
ĝi prezentis sin al li en formo de kastelo kun siaj kvar turoj
kaj
pinakloj
[1].
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, ĉapitro 2a, p.
34a
- beloruse:
- пінакль
- ĉeĥe:
- cimbuří, pinakl
- ĉine:
- 极致 [jízhì], 極致 [jízhì], 城垛 [chéngduǒ], 女墙 [nǚqiáng], 女牆 [nǚqiáng], 防卫墙 [fángwèiqiáng], 防衛牆 [fángwèiqiáng]
- france:
- pinacle
- germane:
- Pinakel, Spitzsäule, Zinne
- hispane:
- pináculo
- hungare:
- fiatorony
- japane:
- 小尖塔 [しょうせんとう], ピナクル
- katalune:
- pinacle
- nederlande:
- pinakel
- pole:
- pinakiel, fiala, sterczyna
- portugale:
- pináculo
- ruse:
- пинакль, декоративная башенка
- slovake:
- ozdoba oporných oblúkov striech
- ukraine:
- пінакль