1pian/o
piano
Kordinstrumento,
mallonga nomo de fortepiano, respektive
la tipo kun vertikalaj kordoj:
li sidiĝis sur la seĝo antaŭ la piano kaj komencis
transturnadi
la foliojn en la notolibro
[1];
[li] klinis la kapon super klavoj de la piano, ludetante melodion
„Mateno nebula“
Metrop
;
la pianon oni ŝlosis, la ĵazbando disiris, kelkaj gazetistoj forveturis ĉiu en
sian redaktejon
MkM
;
la agordisto […] malpakas sian ilaron, enrigardas la pianon,
kuntiras la brovojn serioze
KrM
;
la programo prizorgis la pianisto Roland Dupuis el Svedio
EeP
;
la fingroj de leŭtenanto Remon pianis sur la tablo, aŭtomate, dum nevole lia
buŝo paŭte streĉiĝis
ChR
.
1.
Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, la porcio da
glaciaĵo
- angle:
- piano, upright piano ~isto: pianist.
- beloruse:
- піяніна
- ĉeĥe:
- klavír, piano, pianoforte
- ĉine:
- 鋼琴 [gāngqín], 钢琴 [gāngqín]
- france:
- piano ~isto: pianiste.
- germane:
- Klavier, Piano ~isto: Pianist.
- hispane:
- piano
- hungare:
- pianínó
- indonezie:
- piano
- itale:
- pianoforte verticale
- japane:
- ピアノ [ぴあの]
- katalune:
- piano
- nederlande:
- piano
- pole:
- pianino ~isto: pianista.
- portugale:
- piano, piano vertical
- ruse:
- пианино ~isto: пианист.
- slovake:
- klavír
- svede:
- piano
- ukraine:
- піаніно, фортеп’яно