penat/oj
penatoj
- (ĉe la romanoj) Domdioj de nutraĵprovizo: brulis […] la sanktejo de Vesto kun la penatoj de la roma popolo [1]; mi transportis miajn penatojn (t.e. transloĝiĝis) sub la unuan arkaĵon de la Pont-Royal [2]. laro
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XLVII
2. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Naŭa
2. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Naŭa
- angle:
- Di Penates
- beloruse:
- Пэнаты
- france:
- Pénates
- germane:
- Penaten
- latine:
- (Dii) Penates
- ruse:
- Пенаты
- ukraine:
- Пенати