paranoj/o SPV
paranojo
-
Psikozo,
karakteriza per sistemigita
deliro, sufiĉe kohera,
kiu tamen povas koncerni nur limigitan temon, lasante normala
la menskapablon por la ordinaraj vivbezonoj.
- angle:
- paranoia
- beloruse:
- параноя
- bulgare:
- параноя
- ĉeĥe:
- paranoia
- ĉine:
- 偏執狂 [piānzhíkuáng], 偏执狂 [piānzhíkuáng], 妄想狂 [wàngxiǎngkuáng], 妄想症 [wàngxiǎngzhèng]
- france:
- paranoïa
- germane:
- Paranoia
- hispane:
- paranoia
- hungare:
- téboly, paranoia
- indonezie:
- paranoia
- japane:
- 偏執病 [へんしゅうびょう], 妄想症 [もうそうしょう], パラノイア
- katalune:
- paranoia
- nederlande:
- paranoia
- pole:
- paranoja
- portugale:
- parâmetro
- rumane:
- paranoia
- ruse:
- паранойя
- slovake:
- paranoja
- ukraine:
- параноя
paranojulo
-
Homo havanta paranojon:
la paranojuloj misinterpretas ĉiutagajn okazaĵojn en la senco
de sia deliro, ĉu pri persekutiĝo, pri megalomanio, pri
mistikeco aŭ pri hipokondrio.
- beloruse:
- параноік
- ĉeĥe:
- paranoik
- france:
- paranoïaque (subst.)
- hispane:
- paranoico
- hungare:
- paranoiás, tébolyult
- japane:
- 偏執病者 [へんしゅうびょうしゃ]
- katalune:
- paranoic
- pole:
- paranoik
- rumane:
- paranoic
- slovake:
- paranoik
- ukraine:
- параноїк
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ulo:
Mankas dua fontindiko.
~ulo:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.