Paraklet/o
Parakleto
Advokato,
defendanto aŭ konsolanto ― greka vorto
kvarfoje uzita en la Evangelio (S. Johano 14:16; 14:26; 15:26; 16:7) en la
senco kiun la kristanoj interpretas kiel referencon al la
Sankta Spirito,
kaj kiel referencon al Kristo en I. Johano 2:1 (ĉi-loke tradukita
per „Advokato“ en la Londona Biblio):
la Parakleto, la Sankta Spirito, kiun la Patro sendos en mia nomo, instruos vin pri ĉio, kaj
vin rememorigos pri ĉio, kion mi diris al vi
[1];
la Babilonano Mani (aŭ Maniĥeo)
[…] nomis sin la „Parakleto de la Vero“ kiu promesiĝas en la Nova Testamento
[2].
- angle:
- Holy Spirit, Paraclete
- ĉeĥe:
- Rádce (Duch sv.)
- ĉine:
- 圣神 [Shèngshén], 聖神 [Shèngshén], 圣灵 [Shènglíng], 聖靈 [Shènglíng]
- france:
- Paraclet
- germane:
- Paraklet
- hungare:
- Parakletosz, közbenjáró, vígasztaló
- katalune:
- Paràclit, Paraclet
- malnovgreke:
- παράκλητος
- nederlande:
- Paracletus
- pole:
- Paraklet, Duch Święty, pocieszyciel, orędownik
- portugale:
- Paracleto, Espírito Santo
- rumane:
- Parașuta, Sfântul duh
- ruse:
- Утешитель, Параклит
- slovake:
- Advokát (meno pre Ducha Svätého v Novom
Zákone), Obhajca
- ukraine:
- Святий Дух, паракліт, заступник, утішитель