onomatope/o ^PV

1.

^{PIV1 KrED} Imitado de naturaj bruoj per vortoj, kiaj ekzemple „kluk kluk“, „zum zum“: la verkinto enigas vin eĉ en la cerbon de la farmbestoj […], abundas onomatopeaj krioj de plej diversaj bestoj [1]; mangao eĉ konas „onomatopeon“ por signi rideton [2].

2.

Vorto imitanta naturajn bruojn: „klukkluki“, „zumi“: ĉifĉafo […] facile rekoneblas per sia […] ripeteca „ĉik-ĉak“ aŭ „sib-sab“ similanta bruon de moneroj, kiujn oni ĵetus vice kiel por nombri ilin, de tiu rekonebla kanto devenas la onomatopea nomo de la specio [3]. sonimitointerjekcio