oer/o PIV1
oero
Mona subunuo
de pluraj nordeŭropaj monunuoj
(kronoj):
ni ŝparas dudekkvin oerojn kuŝante en la sama lito
[1].
1.
H. Laxness, trad. B. Ragnarsson: Sendependaj homoj, 2007
- beloruse:
- эрэ (манэта)
- france:
- øre, öre
- pole:
- öre
- rumane:
- öre
- ukraine:
- ере (монета)