2obol/o JED
obolo


- 1.
- Antikva greka monereto, sesono de draĥmo: kie estas la tempo, kiam por obolo oni povis ricevi tiom da fabo kun lardo, kiom oni povis teni en ambaŭ manoj [1].
- 2.
- (figure)
Almozo, modesta sumeto ks:
fraŭlino, vi havas sepdek du gradojn da nobeleco, kaj ne eĉ unu obolon
[2];
(figure)
orgojlaj ĵurnalistoj, strebantaj perlaboraĉi sian obolon
[3];
al la „Obolo de Sankta Petro”, konsistanta el la oferoj destinitaj helpi
la papon en liaj misioj apostola kaj monasista, fluis 79 milionoj da usonaj dolaroj
[4].
kopeko
1.
Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XIII
2. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XIII
3. Monato, Sergej Derevjannyĥ: Horora
4. Monato, Armando Zecchin: La kontoj de Vatikano kaj de la Sankta Seĝo
2. Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XIII
3. Monato, Sergej Derevjannyĥ: Horora
4. Monato, Armando Zecchin: La kontoj de Vatikano kaj de la Sankta Seĝo
- angle:
- obolus
- beloruse:
- абол
- ĉeĥe:
- obol, obolos, obolus, starořecký peníz
- ĉine:
- 奥波勒斯 [àobōlēisī], 奧波勒斯 [àobōlēisī]
- france:
- obole
- germane:
- Obolus 2. Scherflein
- greke:
- οβολός
- hungare:
- obulus
- japane:
- オボロス
- nederlande:
- obool
- pole:
- obol
- portugale:
- óbolo
- ruse:
- обол
- slovake:
- obolus, starogrécky peniaz
- ukraine:
- обол (монета)