²nomad/o ^PV

Ano de tribo, kiu migras de loko al loko, sen konstanta restadejo: dum la mongoloj estis nomadoj, la manĉuroj estis ĉasantoj el la nordorienta periferio de la ĉina civilizo [1]; ni vivis vivon de nomadoj, ni plejparte vagis de unu urbo al alia [2]; en Irlando estas pluraj miloj da familioj, kiuj laŭtradicie vivas kiel nomadoj en ruldomoj kaj tendoj [3]; nomadoj precipe vivas marĝene de la socio, kaj aparte de la domloĝanta popolo, kun kiu ili malofte interedziĝas [4]; ĝis la estiĝo de Ruslanda Imperio, la stepo estis regno de nomadoj [5]. bedueno

(ntr)

Loĝi en sinsekvaj malsamaj lokoj, laŭ la sezonoj, laŭ la disponeblaj naturaj porvivaĵoj, praktiki nomadismon: dum generacioj ili nomadis tra la stepoj kaj dezertoj, rajde [6]; ili vivas nomade sur tereno multe pli vasta ol necesus al ili por vivi, se ili kultivus ĝin intense [7]. migri, vagi

Migra; rilata al nomadoj, de nomadoj: en la somali-lingvo troviĝas multaj specialaj esprimoj por la kamelo, ĉar al ĝi estas ligita la ekonomia vivo de tiuj nomadaj triboj [8]; Nogajoj, tataroj el la nomada hordo apud la Azova Maro [9]; la patrinoj instruis al Kejgin dum siaj nomadaj vagadoj, kiel disigi kaj rekunmeti la jaranga-n, kiel enpaki ĝin en la glitveturilon [10]. fikshejma

1.

Teritorio en kiu nomadas koncerna tribo: la sekeco igis la hunojn serĉi novajn nomadejojn.

2.

Tendaro, provizora loĝloko de nomada homgrupo: sekve de la unua batalo la kompanio de princo Igoro prirabis grandan nomadejon.

Vivmaniero de migrantaj homgrupoj, ofte el brutobredistoj irantaj laŭ sezonaj kaj klimataj ŝanĝiĝoj de la paŝtejoj: nomadismo ne plu estas adaptita al la kondiĉoj de vivo moderna [11].