nit/o PV
nito
- Metala stangeto, ofte kun kapeto simila al la najla ĉe unu ekstremo, uzata por fari nitjunton traigante la kunigatajn pecojn per la nito kaj bate displatigante ties duan ekstremon por formi la duan kapeton fiksantan. Ekzistas ankaŭ glataj nitoj, kies kapetojn oni formas samtempe dum la fiksado: al iliaj oreloj venis la mallaŭta klako de la fortiritaj nitegoj [1]. vinkto
1.
J. Francis: Misio sen Alveno, 1982
- angle:
- rivet
- beloruse:
- заклёпка
- ĉeĥe:
- nit (nyt), nt
- ĉine:
- 鉚釘 [mǎodīng], 铆钉 [mǎodīng]
- france:
- rivet
- germane:
- Niet(e)
- greke:
- πριτσίνι
- hispane:
- remache
- hungare:
- szegecs
- japane:
- リベット
- nederlande:
- klinknagel
- perse:
- پرچ
- pole:
- nit
- portugale:
- rebite
- ruse:
- заклёпка
- slovake:
- nit, nt
- ukraine:
- заклепка
niti
- Kunfiksi per nito(j).
- angle:
- to rivet
- beloruse:
- заклёпваць, закляпаць
- ĉeĥe:
- nýtovat
- ĉine:
- 鉚 [mǎo], 铆 [mǎo]
- france:
- riveter, river (deux plaques)
- germane:
- nieten
- greke:
- πριτσνάρω
- hispane:
- remachar
- japane:
- リベットで留める [リベットでとどめる]
- nederlande:
- vastklinken
- perse:
- پرچ کردن
- pole:
- nitować
- portugale:
- rebitar
- ruse:
- заклёпывать
- slovake:
- nitovať
- ukraine:
- клепати, заклепувати, з’єднувати заклепками
nitnajlo
- Nito kies unu kapeto estas antaŭfabrikita.
- beloruse:
- заклёпачны цьвік
- ĉine:
- 盲鉚釘 [mángmǎodīng], 盲铆钉 [mángmǎodīng], 鉚釘 [mǎodīng], 铆钉 [mǎodīng]
- germane:
- Blindniete, Nietnagel
- hispane:
- roblón
- ruse:
- заклёпочный гвоздь
nitjunto
- Nedisigebla kunigo de pecoj per nitoj. junto
- angle:
- rivet(ed) joint
- beloruse:
- заклёпачнае злучэньне
- ĉine:
- 鉚接 [mǎojiē], 铆接 [mǎojiē]
- germane:
- Nietverbindung
- pole:
- połączenie nitowane
- ruse:
- заклёпочное соединение