^*neniu ^UV

1.

Nea nedifina pronomo montranta neeston aŭ foreston de ĉiu ajn persono aŭ afero: mi konas neniun en tiu ĉi urbo [1]; en la salono estis neniu krom li [2]; neniun ni renkontis [3]; tiu nekonata land' el kiu ⫽ Neniu plu revenas [4]; [iuj havis plurajn] nobelajn titolojn, [aliaj] havis neniun [5]; plej multajn titolojn liveras japana eldonejo Riveroj, sed neniu el ili estis eldonita ĉi-jarmile [6]; kiu ĉasas du leporojn, kaptas neniun ^PrV . ĉiu Rim.

2.

Nea nedifina samsignifa adjektivo: mi havis neniun konjekton, kian sencon havas la okazintaĵoj [7]; en la teretaĝo estis neniuj fenestroj [8]; ekzistas neniu gazeto, en kiu vi ne trovus artikoleton pri la ruzulo [9]; restis neniu libro por legi [10]; „hodiaŭ neniuj historioj estos rakontataj!“ diris la dio de dormo [11]; estos neniuj dioj, krom Kristo, kaj neniuj temploj, krom la kristanaj [12]; la laborgrupo […] ankoraŭ alvenis al neniu konkludo [13]; mi ankaŭ konscie menciis neniujn personojn, por eviti la nemerititan nemencion de tiu aŭ alia [14].