Maniĥe/o
Maniĥeo
Perse مانی, latine Manichaeus
(216 - 276 aŭ 277), persa fondinto
de Maniĥeismo, religio baziĝanta sur dualismo de bono kaj malbono,
lumo kaj mallumo:
la vorto „cigano” devenas probable de la pragreka vorto
„athínganos”, per kiu
oni indikis t.n. maniĥean sekton ĉeestan sur la monto
Athos ekde la
oka jarcento
[1];
Maniĥeo […] ricevis revelacion kiel junulo, de
spirito
kiu[…], instruis al li la diajn verojn, kiuj iĝis
Maniĥeismo
[2].
- beloruse:
- Мані (прапаведнік)
- france:
- Mani
- germane:
- Mani
- latinece:
- Manichaeus
- perse:
- مانی
- pole:
- Mani
- rumane:
- Mani
- ukraine:
- Мані (метафізик)