ligatur/o PIV1
ligaturo
- 1.
Ferma ligo de organa
dukto1.a:
... alkudras al ĝi, — ripetis Vlacjo,
singarde streĉante la ligaturon
[1].
- 2.
Litero1
kunmetita el la formoj de pluraj signoj:
estas provizataj la ligaturoj fi, fl, ſt
KompLeks
.
- 3.
Flua sonigo de sinsekvaj tonoj; en muzika skribo
ordinare prezentata de arko super aŭ sub la
respondaj notoj:
ligaturo super su de suos
[2].
- beloruse:
- лігатуру
- ĉine:
- 连字 [liánzì], 連字 [liánzì], 连字弧线 [liánzìhúxiàn], 連字弧線 [liánzìhúxiàn], 結紮 [jiézā], 结扎 [jiézā]
- france:
- ligature
- germane:
- Ligatur
- pole:
- ligatura
- rumane:
- ligatură
- ukraine:
- ліґатура
ligaturi
(x)
- Fari ligaturon: fadeno por ligaturi [3].
3.
-:
Esperanta-rusa, rusa-esperanta medicina terminaro, [vidita en 2019]
- beloruse:
- ствараць лігатуру
- france:
- ligaturer
- ukraine:
- накладати ліґатуру