leĝitim/a
leĝitima
(neologismo) 
                     
                  - 1.
 Laŭleĝa, konforma al
                              la leĝoj:
                              
                                 leĝitima registaro;
                                 
                                 oni tute prave festos la centjariĝon de UEA en 2008, ĉar
                                 la nuna UEA fakte estas la leĝitima heredanto de la
                                 organizaj klopodoj de la Esperanto-movado
                                 ekde 1908
                                 [1]. Laŭleĝa, konforma al
                              la leĝoj:
                              
                                 leĝitima registaro;
                                 
                                 oni tute prave festos la centjariĝon de UEA en 2008, ĉar
                                 la nuna UEA fakte estas la leĝitima heredanto de la
                                 organizaj klopodoj de la Esperanto-movado
                                 ekde 1908
                                 [1].
- 2.
- Konforma al logiko, prudento, prava; havanta seriozan pravigon aŭ kaŭzon: leĝitima demando; leĝitimeco pli valoras ol legaleco [2]; ĉu la terposedo estas leĝitima? [3].
1.
                           
                           José Antonio Vergara: Nova jubilea simbolo de UEA, Libera Folio,
                           2007
2. Survoje al Kataluna Respubliko: de maig 2011
3. Agrara reformoVikipedio
                  2. Survoje al Kataluna Respubliko: de maig 2011
3. Agrara reformoVikipedio
- angle:
- legitimate
- beloruse:
- законны, легітымны
- ĉine:
- 合法 [héfǎ]
- france:
- légitime
- germane:
- legitim, berechtigt
- pole:
- legitymistyczny
- ruse:
- законный, легитимный
leĝitimisto
(neologismo) 
                     
                    Partiano de reĝo aŭ tronpretendanto, kies rajtoj baziĝas sur
                              la rekta heredado:
                              
                                 Ange de Léon, leĝitimisto
                                 [4]. Partiano de reĝo aŭ tronpretendanto, kies rajtoj baziĝas sur
                              la rekta heredado:
                              
                                 Ange de Léon, leĝitimisto
                                 [4].
- angle:
- legitimist
- beloruse:
- легітыміст
- france:
- légitimiste
- germane:
- Legitimist
- pole:
- legitymista
- rumane:
- monarhist
- ruse:
- легитимист
administraj notoj
~isto: 
                     Mankas dua fontindiko.