kvadrig/o SPV
kvadrigo
Antikva greka aŭ romia durada ĉaro tirata de kvar ĉevaloj, kun staranta
veturigisto, uzata en vetkuroj:
atinginte grandegan fontanon, starantan en la mezo de du
kruciĝantaj vojoj, li deiris de la kvadrigo
[1].
1.
H. Sienkewicz, trad. L. Zamenhof: Quo
vadis?, 1933
- angle:
- quadriga
- beloruse:
- квадрыга
- ĉeĥe:
- kvadriga, quadrila
- ĉine:
- 駟馬 [sìmǎ], 驷马 [sìmǎ]
- finne:
- quadriga, (antiikin) nelivaljakko
- france:
- quadrige
- germane:
- Quadriga
- hispane:
- cuadriga
- hungare:
- quadriga
- itale:
- quadriga
- japane:
- クァドリガ
- nederlande:
- quadriga
- pole:
- kwadryga
- portugale:
- quadriga
- rumane:
- cvadrigă
- ruse:
- квадрига
- slovake:
- kvádrovanie
- ukraine:
- квадрига