^*kriz/o ^UV

1.

Grava danĝera fazo, decidiga momento en iu afero: politika, financa, komerca krizo; la homaro spertas nun gravan moralan krizon; kiel antaŭ la krizo li denove faris siajn laborperiodojn [1]; la tramo ne kapablas solvi la transportan krizon ^Metrop ; ĵus mi malfermis butikon ĉe angulo de la stratoj Optimismo kaj Bonhumoro, kontraŭ la konata statuo de la Granda Krizo [2]; la bombado fare de NATO-aviadiloj dum la Kosovo-krizo en 1999 [3]. malkulmino, mizeronadiro²

2.

Grava fazo de malsano, kiu estas decidiga por ŝanĝiĝo en bonon aŭ malbonon: nia malfeliĉa onklino havis ankoraŭ tiumatene krizon de sufoko [4]; oftaj krizoj de astmo [5]; (figure) Gastono havis teruran krizon de malespero [6]; la krizoj [de epilepsio] tre varias laŭ la homoj, kelkfoje estas senkonsciiĝo, ekkrioj senavertaj, faloj [7]. iktokulmino²

Rim.:Krizo ne nepre venas subite, kiel ikto.

Spertanta krizon: kriza epoko; en la nuna kriza momento, kiam nia patrujo bezonas ĉiujn siajn fortojn [...] [8]; okazas kriza redukto de elspezoj por la sociala sekurigo, sanprotektado kaj lerneja sistemo [9]; ofte en krizaj situacioj, ne estas unu aŭ du kaŭzoj, sed aro da kialoj kiuj reciproke plifortigas sin [10].

(ntr)

Esti en kriza situacio: la afero pli kaj pli kriziĝas; la vidvo tiam krie krizas, valorajn bubojn ronde ĉizas [11].

Subita malboniĝo de la ekonomiaj kondiĉoj en lando aŭ landaro, kun malaltiĝo de salajroj, bankrotoj, senlaboreco kaj similaj: vi luktadas kontraŭ la ekonomiaj krizoj, kvazaŭ ne vi mem estus haltigintaj viajn maŝinojn [12]. depresio¹, recesio

Tempo de dubo, de angoro pro aĝiĝo, kiun travivas iuj homoj ĉirkaŭ la mezo de ordinara vivdaŭro: Mary demandis sin, ĉu ŝia patrino travivis mezaĝan krizon [13].