kombinatorik/o

kombinatoriko

[1]

: Branĉo de matematiko, kiu studas problemojn rilatajn al elektado kaj kombinado de elementoj de finia (aŭ, almenaŭ, diskreta) aro laŭ antaŭfiksitaj reguloj; la klasikaj kaj elementaj nocioj de kombinatoriko estas aranĝaĵo, kombinaĵo, permutaĵo: Donald Knuth: The Art of Computer Programming („La arto de komputila programado“), volumo 4: Kombinatoriko (eldonota 2007) [2]; estiĝo de kombinatoriko, kiel matematika scienco, estas ligita kun la verkoj de Blaise Pascal kaj Pierre De Fermat, ĉi tiuj verkoj, fariĝintaj bazo por la teorio de probabloj, samtempe enhavis principojn por la determino de nombro de kombinaĵoj por finia aro [3].

1. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 13
2. Vikipedio, Donald Knuth
3. Vikipedio, Kombinatoriko

angle:: combinatorics, combinatorial analysis
beloruse:: камбінаторыка
bulgare:: комбинаторика
ĉeĥe:: kombinatorika
ĉine:: 組合數學 [zǔhéshùxué], 組合論 [zǔhélùn]
france:: combinatoire (subst.), analyse combinatoire
germane:: Kombinatorik
hispane:: combinatoria
nederlande:: kombinatoriek
pole:: kombinatoryka
portugale:: análise combinatória
ruse:: комбинаторика, комбинаторный анализ
slovake:: kombinatorika
ukraine:: комбінаторика

kombinatorikaĵo

^KompLeks

: Supernocio por aranĝaĵo, kombinaĵo, permutaĵo.

angle:: choice
beloruse:: злучэньне, выбарка
germane:: Zusammenstellung
hispane:: combinación
pole:: opcja, wybór
ruse:: соединение, выборка

administraj notoj

pri ~aĵo:

    Tiu termino aperas nek en MatVort, nek en PIV2. Mi vane
    sercxis pravigon de la nacilingvaj tradukoj. Supozeble
    temas pri nefakaj tradukoj. [MB]

~aĵo: Mankas dua fontindiko.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.