*kolofon/o
*kolofono
-
Speco de
rezino,
uzata por froti la haregojn de la arĉoj,
por ke ili skrapetu la kordojn:
oni ne scias kiu kiam kaj kie kiel unue havis ideon sonorigi
kordomuzikilon pere de arĉo (kaj ankaŭ dua aĵo necesas
[…]: kolofono aŭ kolofonaĵo, rezino, kies nomo
devenas de la helena urbo, en Malgrand-Azio, Kolofono)
[1].
Rim.:
Ne konfuzu kun
kolofono (presarto).
- angle:
- colophony, resin, rosin
- beloruse:
- каніфоль
- bulgare:
- колофон
- ĉeĥe:
- explicit, kolofon
- ĉine:
- 松香 [sōngxiāng]
- france:
- colophane
- germane:
- Kolophonium, Geigenharz
- japane:
- 奥付 [おくづけ], 刊記 [かんき]
- katalune:
- colofònia, pega grega
- nederlande:
- hars
- pole:
- kalafonia
- portugale:
- breu, breu de colofônia, colofônia, colofônio
- rumane:
- colofoniu
- ruse:
- канифоль
- slovake:
- explicit, kolofón
- ukraine:
- каніфоль, колофон, вихідні дані