karm/o SPV
karmo
En budaismo kaj
hinduismo, leĝo pri la senfina interĉeno de
kaŭzoj kaj efikoj, rigardata kiel klarigo de la homa kondiĉo: ĝia
kompreno necesas, por neniigi la iluzion de la memo:
„kial ni plendu, se la karmo daŭras jam eterne“
[1]?
1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 89a, volumo 3a, p.
138a
- angle:
- karma
- beloruse:
- карма
- ĉeĥe:
- karma, karman
- france:
- karma
- germane:
- Karma
- hungare:
- karma
- japane:
- カルマ, 業 [ぎょう], 因果応報 [いんがおうほう], 宿縁 [しゅくえん]
- katalune:
- karma
- nederlande:
- karma
- pole:
- karma
- portugale:
- carma
- rumane:
- karma
- ruse:
- карма
- slovake:
- karma
- svede:
- karma
- tibete:
- ལས་
- ukraine:
- карма