kari/o PIV1
kario
Dentoputro, malsano
difektanta la emajlon kaj eventuale la internon de dento:
neniam oni eltiris el mia buŝo eĉ unu denton
...
kaj
eĉ ne unu elfalis aŭ putris de kario
[1].
ĉu vi ne brosis al vi la dentojn? Ĉu vi ne scias, ke
dolĉaĵoj
estigas karion?
[2].
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 1a, ĉapitro 18a, p.
130a
2. trad. J. de Jesús Campos Pacheco: Kio okazis..., Juna amiko 2006/4
2. trad. J. de Jesús Campos Pacheco: Kio okazis..., Juna amiko 2006/4
- angle:
- cavity, caries, tooth decay
- beloruse:
- карыес
- bulgare:
- кариес
- ĉeĥe:
- kari, karri
- ĉine:
- 齲齒 [qǔchǐ], 齒齲 [chǐqǔ], 齲 [qǔ]
- france:
- carie
- germane:
- Zahnkaries, Karies
- hispane:
- caries
- indonezie:
- karies (gigi)
- itale:
- carie
- japane:
- カリエス, 骨疽 [こっそ], 齲歯 [むしば], 虫歯 [むしば]
- katalune:
- càries
- nederlande:
- cariës, tandbederf
- pole:
- próchnica
- rumane:
- carie
- slovake:
- kari, karri
- ukraine:
- карієс, каріоз