4karbon/o PV

karbono (C)

KEM Ĥemia elemento kun atomnumero 6, atompezo 12,011115; el kiu precipe konsistas karbo, grafito, diamanto, kaj kiu troviĝas en ĉiu konata vivaĵo.
angle:
carbon
beloruse:
вуглярод
bretone:
karbon
bulgare:
въглерод
ĉeĥe:
carboneum, uhlík
ĉine:
[tàn]
france:
carbone
germane:
Kohlenstoff
hispane:
carbono
hungare:
elemi szén, karbon
indonezie:
karbon
itale:
carbonio
japane:
炭素 [たんそ]
katalune:
carboni
latinece:
Carboneum
nederlande:
koolstof
pole:
węgiel
portugale:
carbono
ruse:
углерод
slovake:
uhlík
svede:
kol
ukraine:
карбон (хімічний елемент), вуглець (проста речовина)

radikarbono, radiokarbono, karbono 14

ARKEKALKEM Radiaktiva izotopo de karbono kun atompezo 14, per kies mezuro en organikaĵoj oni taksas ilian antikvecon, helpe al kronologio; simbole 14C: uzo de radiokarbono por la determino de la aĝo de organikaĵoj [1]; estis grava la determino de la relativa kvanto da karbono 14, per kiu eblas la datado de historiaj kaj antaŭhistoriaj trovaĵoj [2].
1. H. Sirk: La uzo de radiokarbono..., Scienca Revuo, 1959, numero 2-3a
2. E. Pauli: Metodoj de Pensado, 1977
beloruse:
радыеактыўны вуглярод, вуглярод-14
france:
carbone 14, radiocarbone
katalune:
carboni 14
pole:
węgiel-14

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.