kaolin/o
PVEF
kaolino
-
Blanka mineralo el erodita
feldspato, uzata en la produktado de
papero kaj porcelano:
en Burundo troviĝas gravaj minejoj de feldspato, kaolino,
fosforo, metaloj de la platina grupo […]
[1];
halojzito estas argilo kun kristala strukturo malsimila al tiu,
de kaolino kaj kun pli grandaj blankeco kaj kemia pureco
[2].
pecoj de kaolino el minejo Geisenheim, Germanujo
CC BY-SA 4.0
[3]
- angle:
- kaolin, terra alba
- beloruse:
- каалін
- ĉeĥe:
- kaolin
- ĉine:
- 高岭土 [gāolǐngtǔ], 陶土 [táotǔ]
- france:
- kaolin
- germane:
- Porzellanerde, Kaolin
- hispane:
- caolín
- hungare:
- kaolin, porcelánföld
- japane:
- 高陵土 [こうりょうど], 白陶土 [はく・とうど], カオリン
- katalune:
- caolí
- nederlande:
- kaolien, porseleinaarde
- pole:
- kaolin, glinka kaolinowa
- rumane:
- caolin
- ruse:
- каолин, белая глина
- slovake:
- kaolín
- ukraine:
- каолін, біла глина
kaolina
-
Rilata al kaolino; el kaolino:
kaolina argilo
[4].
- beloruse:
- каалінавы
- france:
- kaolinique, de kaolin
- hungare:
- kaolin-
- japane:
- カオリンの, カオリン製の [カオリンせいの]
- katalune:
- caolínic
- nederlande:
- van kaolien
- pole:
- kaolinowy
kaoliniĝi
-
Iĝi kaolino, transformiĝi en kaolinon.
- beloruse:
- каалінізаваць
- france:
- se kaoliniser
- japane:
- カオリン化する [カオリンかする]
- katalune:
- produir-se la caolinització
- nederlande:
- kaoliniseren
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.
~iĝi:
Mankas dua fontindiko.
~iĝi:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.