kalpak/o PIV1
kalpako
- Origine tatara, pelta ĉapo, supre pli larĝa ol malsupre, uzita interalie en la 18a kaj 19a jarcentoj kiel armea uniformero: sur ŝia kapo petolis skarlata kalpako [1].
1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 49a, p. 121a
- beloruse:
- каўпак
- ĉeĥe:
- kalpak
- france:
- colback
- germane:
- Kalpak
- hungare:
- kalpag (prémsüveg), prémsüveg
- pole:
- kołpak
- portugale:
- colbaque
- rumane:
- șapcă
- slovake:
- kalpak
- ukraine:
- хутряна шапка, ковпак