kalcin/i PV
kalcini
(tr)-
Cindrigi per forta varmigo nefandeblajn substancojn:
kalcinita magnezo;
tiuj ŝtonoj, malkombiniĝantaj per varmo, transformiĝis en viglan kalkon, tre
grasan, kiu dum la estingado forte ŝvelis, kaj estis tiel pura, kvazaŭ oni
ĝin produktis per la kalcino de kreto aŭ de marmoro
[1].
kalko kaŭstika
1.
Julio Vern, trad. Geo: La mistera insulo, Aerorompiĝuloj, ĉapitro XIII
- angle:
- calcine
- beloruse:
- прапальваць, напальваць, кальцынаваць
- ĉeĥe:
- kalcinovat, pražit, vyžíhat, žíhat
- ĉine:
- 煅烧 [duànshāo]
- finne:
- kalsinoida, hehkuttaa (tekn.)
- france:
- calciner, réduire en cendres
- germane:
- kalzinieren, zu Kalk brennen, veraschen
- hispane:
- calcinar
- hungare:
- kalcinál
- japane:
- か焼する
- katalune:
- calcinar
- nederlande:
- calcineren, uitgloeien
- perse:
- تکلیس کردن
- pole:
- wyprażać, wypalać
- portugale:
- calcinar
- ruse:
- прокаливать, обжигать, кальцинировать
- slovake:
- kalcinovať
- ukraine:
- кальцинувати, прожарювати, випалювати