imperator/o PIV1
imperatoro
(en la Romia Respubliko), ekde la 3a jc. titolo atribuita per aklamo de siaj soldatoj
al militestro kaj valida ĝis reveno al Romo; cetere cezaroj poste ricevis aldone tiun titolon:
en polva nubo post hufoj de la ĉevaloj de Cezaro ne gravas
ĉiu aparta polvero, ne tiom gravas ankaŭ rebrilo de radio,
kuranta tra lilaj kirloj post blanka makulo de la ora imperatora helmo
[1];
gladiatoroj batalis kaj, bedaŭrinde, ofte, mortis se imperatoro, kiel premio pro
ilia kapableco, ne savis vivon levante dikan fingron
[2].
Cezaro4,
imperiestro
- angle:
- emperor
- beloruse:
- імпэратар
- bulgare:
- император
- ĉeĥe:
- imperátor
- ĉine:
- 天王 [tiānwáng], 皇帝 [huángdì], 帝 [dì], 官家 [guānjiā]
- france:
- empereur
- germane:
- Imperator
- hispane:
- emperador
- hungare:
- császár
- nederlande:
- keizer
- perse:
- امپراطور
- pole:
- imperator
- portugale:
- imperador
- ruse:
- император
- slovake:
- imperátor
- ukraine:
- імператор (у ст. римлян)
- volapuke:
- limep
administraj notoj
pri
imperator/o :
Post korekto de la difino, tradukoj nederlanda kaj hungara estas kontrolindaj. [WD]