ĥoral/o
ĥoralo
En la okcidenta kristana diservo, precipe ĉe la
luteranoj kaj romkatolikoj, malrapida
ĥoraĵo kiun
kunkantas ĉiuj ĉeestantoj:
la ĥoraloj de J. S. Baĥo;
la gregoriaj ĥoraloj;
ŝajne mi aŭdis akordojn de solena ĥoralo
ŝvebi tra la aero
[1];
la solenaj, majestaj vortoj de konata germana ĥoralo travibris la
silentan nokton
[2].
1.
E.T.A. Hoffmann, tr. Wolfgang Kirschstein: Konsilisto Krespel, Kaliningrad: Sezonoj, 2001.
‐ (Serio „Germana literaturo“, vol.1a)
2. Heinrich August Luyken: Stranga heredaĵo, gutenberg.org
2. Heinrich August Luyken: Stranga heredaĵo, gutenberg.org
- angle:
- choral
- beloruse:
- харэя
- bulgare:
- хорал
- finne:
- koraali
- france:
- chorale
- germane:
- Choral
- hungare:
- korál, egyházi ének
- itale:
- canto (corale, religioso), corale (sost.)
- katalune:
- coral
- pole:
- chorał
- portugale:
- coral (mús.)
- ruse:
- хорал
- ukraine:
- хорал